De patella, of knieschijf, is een klein botje (sesambeentje) die zich in de pees van de m. quadriceps femoris (vierkoppige dijbeenspier) bevindt. De patella glijdt normaal in een groeve (trochlea) van het femur (dijbeen) in het kniegewricht (Figuur 1). The patellapees hecht aan de crista tibiae, een benige uitsteeksel op het scheenbeen, net onder de knie. De patella wordt aan de zijkanten door peesplaten (fascia lata), het gewrichtskapsel en banden (ligg. femoropatellare) in de groeve gehouden. De M. Quadriceps Femoris, de patella en de pees zorgen voor extensie (strekken) van de knie en bevinden zich normaal op één lijn met elkaar. 

Patella luxatie is een aandoening waar de knieschijf zich niet meer in de groeve bevindt, afhankelijk of deze zich aan de binnenkant of buitenkant van de trochlea ligt is de patella luxatie verder te benoemen als naar mediaal (binnen) of naar lateraal (buiten).                       

De klinische symptomen passend bij patella luxatie varieren met de ernst van de aandoening: soms wordt de aandoening toevallig waargenomen door uw eigen dierenarts bij een routinematig klinisch onderzoek zonder dat de hond kreupel loopt, in andere gevallen kan uw hond de aangedane poot niet eens meer belasten en loopt steeds op drie poten. De meeste honden met deze aandoening trekken soms plotseling de achterpoot omhoog  voor een aantal passen,schudden of strekken dan de achterpoot en lopen daarna normaal. Na een orthopedisch onderzoek van de knie is de ernst van de aandoening in te delen in een graad 1 t/m 4. Een chirurgisch behandeling wordt voorgesteld bij graad 2 t/m 4.

 

1. Patella

2. Femur

3. Patella pees

4. Crista Tibiae

5. Mediale Patella Luxatie

6. Laterale Patella Luxatie

 

  

 

Het probleem van de patella-luxatie treedt bij meerdere rassen op en is, naar algemeen wordt aangenomen, een erfelijk probleem. Het is daarom zaak voor de fokkers, dieren met dit gebrek vroegtijdig te (doen) herkennen. Deze dieren behoren niet voor de fokkerij gebruikt te worden.